Gedreven door hoop en strijd

We zijn gedreven. Gedreven, omdat wij – en dan bedoel ik mijn vrouw Ellis en ik – weten wat het betekent om een relatie te hebben met kanker. Een relatie die je niet kiest, die je niet wilt, maar die er ineens is. En die je leven op zijn kop zet.

Het is precies die ervaring die ons drijft om ons met Oldenzaal voor KWF in te zetten. We weten waarvoor we strijden, en vandaag herinnerde het leven me daar opnieuw aan, op een manier die ik niet had zien aankomen.

Ik stapte binnen bij een groente- en fruitverkoper. Niet om zelf iets te kopen, maar om te vragen naar sponsoring. Een kort praatje, dacht ik. Even horen of hij mee wil doen, en dan door – ik moest nog kaas halen, en om 15:00 uur begon de kwalificatie van de F1. Maar dit gesprek werd heel anders.

Nadat ik mijn verhaal had verteld, keek hij me aan en zei zacht: “Mijn vrouw heeft nu ook darmkanker.”

Die woorden sloegen in als een klap. Meteen schoten herinneringen aan onze eigen weg met Ellis door mijn hoofd. De gesprekken, de behandelingen, de hoop en de vrees. Alles in een sneltrein voorbij. Hij vertelde me vervolgens een verhaal dat bijna identiek was aan dat van ons.

Leven met hoop en vrees is niet makkelijk. Je zoekt houvast, je probeert begrip te krijgen en te geven. Maar hoe doe je dat? Er is geen protocol, geen standaard antwoord.

Hij zei: “Natuurlijk doe ik mee. Ik wil ook strijden voor KWF. Wat kan ik nog meer doen?”
Ik antwoordde dat we daar samen wel uit zouden komen. Alleen al dat hij mee wil doen, betekent zoveel. Samen geven we hoop een gezicht.

Voordat ik wegging, vroeg hij: “Mag ik je telefoonnummer? Misschien kunnen we een keer praten. We zijn lotgenoten. Hoop krijgen en hoop behouden is moeilijk. Misschien kunnen jullie eens met mijn vrouw en mij praten over hoop.”

Een rilling ging over mijn lijf. Natuurlijk gaan we dat doen. Ik kende deze man nog geen uur, maar ik wist meteen: wij zijn er voor hem. Voor hem, voor zijn vrouw. Voor iedereen die in dit gevecht zit.

We omhelsden elkaar kort. Hij zei: “Ik moet door.” En ik ook – ik moest nog steeds kaas halen. Maar dit moment neem ik mee.

Dit is waar onze gedrevenheid vandaan komt. Dit is waarom we strijden.
Samen. Voor hoop. Voor leven. Voor KWF.

👉 Doe mee. Steun Oldenzaal voor KWF. Organiseer een actie, draag je steentje bij of sluit je aan. Want met elkaar maken we het verschil – voor vandaag, voor morgen en voor iedereen die leeft met kanker.